چه بگویم از خانه اى كه ابتدایش سختى، و سرانجامش نیستى است. در حلالش حساب،و در حرامش كیفر است. ثروتمندش دچار فتنه و آزمایش، و تهیدستش گرفتار اندوه است.

آن كه در طلبش كوشید به آن دست نیافت، و آن كه زحمتى نكشید خود به او روى نمود. هر كه به دیده عبرت به آن نگریست او را بینا كرد، و هر كس به چشم خریدارى به آن نظر نمود او را به نابینایى دچار ساخت.

شما را از دنیا مى ترسانم، كه شیرین و سرسبز مى نماید، پوشیده به شهوات است، خود را با آرزوها آرایش داده، و با زیور غرور آراسته كرده، شادیش دوام ندارد، و از درد و اندوهش امانى نیست، احدى از دنیا شادمان نشد مگر اینكه گریه و اندوه را به دنبالش فرستاد، و به كسى روى خوش نشان نداد مگر اینكه با سختى و ناراحتى به او پشت كرد،

اگر جانبى از آن شیرین باشد جانب دیگرش تلخ است. كسى از خوشى اش برخوردار نشود مگر اینكه از بلاهایش رنج و سختى ببیند، و شبى در امن و راحت در آن به سر نبرد مگر اینكه صبح بر بال خوف و ترس آن بنشیند.